Η ανασκαφή στον οικισμό της Ρεντίνας έφερε στο φως σημαντικά στοιχεία για τις οικίες και τα εργαστήρια των κατοίκων. Τα περισσότερα σπίτια βρίσκονται στο νότιο και το δυτικό τμήμα του τείχους και μάλιστα σε επαφή με αυτό, παρά τις συμβουλές του Κεκαυμένου στο έργο του Στρατηγικόν: να αφήνεται ελεύθερος διάδρομος πίσω από το τείχος για την απρόσκοπτη κίνηση των στρατιωτών και των υπερασπιστών του κάστρου. Στη Ρεντίνα,  όπου επέτρεπε το φυσικό ανάγλυφο του εδάφους, υπάρχουν και ελεύθερες από παντού οικίες, δηλαδή όχι σε μεσοτοιχία με άλλες οικίες.

Ένας στενός πλακοστρωμένος δρόμος ξεκινούσε από τη δυτική πύλη, διαπλατυνόταν αμέσως μετά, μπροστά από τις οικίες που υψώνονταν στη βάση του λόφου, συνέχιζε μπροστά από τις οικίες που ήταν σε επαφή με το νότιο τείχος και ανέβαινε ως την ακρόπολη. Ένας χωματόδρομος άρχιζε από τη διαπλάτυνση του κύριου αυτού δρόμου και έφτανε ως το βόρειο σκέλος του τείχους, ενώ ένα τρίτο σοκάκι εκτεινόταν στο ανώτερο άνδηρο.

Οι οικίες ήταν ορθογώνιες σε κάτοψη και μονόχωρες, ισόγειες ή και με όροφο, που στεγάζονταν με δίριχτες ή μονόριχτες στέγες προς το δρόμο. Ήταν χαμηλά κτίρια και, πάντως, πιο χαμηλά από τον περίδρομο του τείχους. Τα σπίτια που ήταν ισόγεια χρησίμευαν ταυτόχρονα ως κατοικίες και ως εργαστήρια, ενώ όταν υπήρχε όροφος, όπως μαρτυρούν ίχνη εξωτερικής σκάλας, το ισόγειο χρησίμευε ως αποθήκη, κατάστημα ή εργαστήριο και ο όροφος ως τρίκλινος για τη διαμονή των ενοίκων. Η ύπαρξη πιθαριών σφηνωμένων στα δάπεδα των ισογείων μαρτυρεί ότι οι χώροι αυτοί χρησίμευαν ως αποθήκες. Οι σκουριές, τα καρφιά, τα εργαλεία, το πλήθος των αγγείων και, σε δύο περιπτώσεις, οι εργαστηριακοί κλίβανοι, υποδεικνύουν ότι τα ισόγεια θα στέγαζαν σιδηρουργεία ή εργαστήρια γυάλινων και κεραμεικών προϊόντων. Ο όροφος θα διαχωριζόταν από το ισόγειο με ξύλινο πάτωμα. Η εξωτερική σκάλα θα ανέβαζε στον ξύλινο εξώστη του ορόφου (ηλιακός), που θα στηριζόταν σε δοκάρια και θα διέθετε χαγιάτι προς το δρόμο. Τα παράθυρα των σπιτιών θα ήταν μονόλοβα και τοξωτά.

Σε έρευνες έξω από τα τείχη του οικισμού, στους δυτικούς και νότιους πρόποδες του λόφου, επισημάνθηκαν οικίες και ενδέχεται αναφορές σε έγγραφα των μονών του Αγίου Όρους του 13ου και του 14ου αιώνα να σχετίζονται με αυτές.